„Ile razy chcesz Mi sprawić radość –
to mów światu o Moim wielkim i niezgłębionym miłosierdziu”.
(Dz. 164)
„Pragnę, ażeby kapłani głosili to wielkie
Miłosierdzie Moje
względem dusz grzesznych.
Niech się nie lęka zbliżać do Mnie grzesznik.
Palą mnie płomienie Miłosierdzia.
Chcę je wylać na dusze ludzkie”.
(Dz. 50)
„Ja sam bronić ich będę w godzinę śmierci,
jako swej chwały i chociażby grzechy dusz czarne były jak noc,
kiedy grzesznik zwraca się do Miłosierdzia Mojego
oddaje Mi największą chwałę i jest zaszczytem Męki Mojej.
Kiedy dusza wysławia Moją dobroć,
wtenczas szatan drży przed nią
i ucieka na samo dno piekła”.
„Duszom, które uciekać się będą do Mojego
Miłosierdzia
i duszom, które wysławiać będą
i głosić będą innym o Moim wielkim miłosierdziu,
w godzinę śmierci postąpię z nimi
według nieskończonego Miłosierdzia Mojego”.
(Dz. 379)
„Zapisz te słowa, córko Moja,
mów światu o Moim miłosierdziu,
niech pozna cała ludzkość niezgłębione miłosierdzie Moje.
Jest to znak na czasy ostateczne,
po nim nadejdzie dzień sprawiedliwy.
Póki czas niech uciekają się do źródła miłosierdzia Mojego”.
„Dusze, które szerzą cześć miłosierdzia mojego,
osłaniam je przez życie całe, jak czuła matka swe niemowlę,
a w godzinę śmierci nie będę im Sędzią,
ale miłosiernym Zbawicielem.
W tej ostatniej godzinie nic dusza nie ma na swą obronę,
prócz miłosierdzia mojego;
szczęśliwa dusza, która przez życie zanurzała się
w zdroju Miłosierdzia,
bo nie dosięgnie jej sprawiedliwość”.
(Dz. 1075)
[Niech pokładają] nadzieję w miłosierdziu Moim
najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi
do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego.
Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych.
Rozkosz mi sprawiają dusze,
które odwołują się do Mojego Miłosierdzia.
Takim duszom udzielę łask ponad ich życzenie.
Nie mogę karać, choćby był największym grzesznikiem,
jeżeli on się odwołuje do Mej litości.
Ale usprawiedliwiam go
w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu Swoim.
Napisz: nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy,
otwieram wpierw na oścież drzwi miłosierdzia Mojego.
Kto nie chce przejść przez drzwi miłosierdzia,
ten musi przejść przez drzwi sprawiedliwości mojej”.
„Pisz, mów o Moim miłosierdziu.
Powiedz duszom, gdzie mają szukać pociech,
to jest w trybunale miłosierdzia.
Tam są największe cuda, które się nieustannie powtarzają.
Aby zyskać ten cud nie trzeba odprawiać dalekiej pielgrzymki,
ani też składać jakichś zewnętrznych obrzędów,
ale wystarczy przystąpić do stóp zastępcy Mojego
z wiarą i powiedzieć mu nędzę swoją,
a cud miłosierdzia Bożego okaże się w całej pełni.
Choćby dusza była jak trup rozkładająca się
i choćby po ludzku już nie było wskrzeszenia
i wszystko już stracone.
Nie tak jest po Bożemu.
Cud Miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni.
O biedni, którzy nie korzystają z tego cudu miłosierdzia Bożego.
Na darmo będziecie wołać, ale będzie już za późno”.
(Dz. 1448)
„Napisz to dla dusz strapionych:
Gdy dusza ujrzy i pozna ciężkość swych grzechów.
Gdy się osłoni przed jej oczyma duszy całą przepaść nędzy,
w jakiej się pogrążyła,
niech nie rozpacza,
ale z ufnością niech się rzuci w ramiona Mojego miłosierdzia,
jak dziecko w objęcia ukochanej matki.
Dusze te mają pierwszeństwo do Mojego litościwego Serca.
One mają pierwszeństwo do Mojego miłosierdzia,
powiedz, że żadna dusza,
która wzywała miłosierdzia Mojego nie zawiodła się,
ani nie doznała zawstydzenia.
Mam szczególne upodobanie w duszy,
która zaufała dobroci Mojej”.
(Dz. 1541)
„Napisz – Jestem święty po trzykroć
i brzydzę się najmniejszym grzechem.
Nie mogę kochać duszy, którą plami grzech.
Ale kiedy żałuje, to nie ma granicy dla Mojej hojności,
jaką mam ku niej.
Miłosierdzie Moje ogarnia ją i usprawiedliwia.
Miłosierdziem Swoim ścigam grzeszników
na wszystkich drogach i raduje się serce Moje,
gdy oni wracają do Mnie.
Zapominam o goryczach, którymi poili Serce Moje,
a cieszę się z ich powrotu.
Powiedz grzesznikom, że żaden nie ujdzie ręki Mojej.
Jeżeli uciekają przed miłosiernym Sercem Moim
wpadną w sprawiedliwe ręce Moje.
Powiedz grzesznikom, że zawsze czekam na nich.
Wsłuchuję się w tętno ich serca, kiedy uderzy dla Mnie.
Napisz, przemawiam do nich przez wyrzuty sumienia,
przez niepowodzenia i cierpienia,
przez burze i pioruny.
Przemawiam przez głos Kościoła.
A jeżeli udaremnią wszystkie łaski Moje,
poczynam się gniewać na nich,
zostawiając ich samym sobie i daję im czego pragną”.
(Dz. 1728)
Miłosierdzie Boże
Czym jest Miłosierdzie
Rozmowa z duszą w rozpaczy
Rozmowa z duszą cierpiącą
Rozmowa z duszą grzeszną
Siostra Faustyna
Kowalska
Miłosierdzie Boże
Obraz "Jezu, ufam Tobie"
Koronka do Miłosierdzia...
Święto Miłosierdzia Bożego
Godzina Miłosierdzia Bożego
Uczynki Miłosierdzia
Ufność do Miłosierdzia
Akt Oddania się Miłosierdziu
Modlitwa Siostry Faustyny
O uproszenie łask
Modlitwa do św. Faustyny
Wokół mnie tylu ludzi,
śpieszą się, gnają, pędzą.
Mają szare twarze,
młode, stare, ładne, brzydkie.
Gonią wiatr, ułudę,
mają puste oczy, bez życia.
Stoję, uśmiecham się do nich,
chcę im przekazać Twój uśmiech Boże.
Dziwią się, że można tak stać.
Na chwilę gdzieś budzi się w nich nadzieja, ale...
Wracają do gonitwy za wiatrem - bo bezpiecznie,
bo to już znają.
A ja
stoję i uśmiecham się
do Ciebie Boże.
Ja nie gonię już życia,
ja życie dostałam w prezencie
od Ciebie Jezu na zawsze.
Nie muszę się śpieszyć,
wieczność jest długa.
Człowieku!
Zatrzymaj się!
Zobacz uśmiech Boga!
Przyjmij prezent od Niego!
Jezus to życie,
nie musisz już nic robić,
Zatrzymaj się
...proszę.
-
L.Puza